Տերևները ծառի ծերինԱսում էին զեփյուռներին.- Բա էս հովտի արդն ու զարդըՄենք չե՞նք ու մեր խիտ սաղարթը,Ի՞նչ կլիներ ծառի հալը,Թե չլիներ մեր հով տալը:Ամռան շոգին,Ամռան տաքինԷս ծառի մոտ ո՞վ կգա, ո՞վ,Թե որ չտանք մենք հով ու զով:Արշալույսին,ՎերջալույսինՄեր մեջ սոխակն երգ չէր ասի,Դուք, զեփյուռնե՛ր,Համասփյուռն...
Սպանվել էրՄայր առյուծիԿորյունը,Մռնչում էրՍրտի ցավից,Աչքը կոխածԱրյունը:Մռնչում էր,Քրտինքի մեջՓրփրում,ԺանիքներովՈւ ճանկերովՉոր գետինըՓորփրում:Մին էլ ծառիցՄի մայր անծեղԱսավ. - Տիկի՜նԱզնվացեղ,Հլա խոսքըՄեր մեջ մնա,Բա էն լա՞վ է,Որ անխնաԴու լափում եսԱյլոց ձագեր,Ոտդ եկավ,Ա՜յ արնակեր:
Կենդանյաց մեջ խիստ ժանտախտ էր,Չմեռնելը շատ մեծ բախտ էր:Ճգնաժամ էր օրհասական,Ու ձայն տվեց առյուծ արքան.- Կենդանինե՛ր ինչքան որ կան,Թող հավաքվեն, գահիս մոտ գան:Է՜, արքայի հրաման էր,Ժանտախտի պես դաժան բան էր:Սարսուռ ընկավ դաշտ ու անտառ,Գազանները լեղապատառՄեծ ու փոքր, բազմատարազ,Արջ ու հովազ,Վագր ու վար...
Գայլը մի օրՏեսնում է, որՀովիվները դանակներովԿտրատում են մի գեր ոչխար,Իսկ շները լուռ, անվըրդովԹափվել են վար,Գռմռում չեն,Մռմռում չեն:Գայլը հեռվից ի՛նչ է ասում.- Կոտորվիք դուք… ի՛նչ վայնասունԿհանեիք դուք խմբովի,Թե այդ բանը ես անեի:
Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա:
