Օշակա՜ն...Վեհ հայերի գերեզման.Ավերակ տաճարիդ մեջՄեսրոպի վայր հանգստյան, Որ ազգին գիր պարգևեց,Կյանք տվեց հայոց լեզվին,Ազգը նորա զլացավԳիր ընծայել անշուք շիրմին: Խարխալյալ տաճարի մեջ,Քրիստոսյան սեղանի տակ,Ննջում է այն մեծ հայրը.Օշակա՛ն, քեզ փառք պարծանք: Բայց ազգին, որ նա սի...
Քեզ քո սիրական հայրենի բարբառՁգում է անույշ այս խնկի բուրվառ։Հավիտենական քո օթևանիցԱյս խնկի բուրումը ընկալ նորանից,Մաղթե՛ նորան կյանք որպես նահապետ,Սիրական լեզվիդ իբրև անքուն տեր։ Նա նոր է զարթելԴարավոր քնից,Հին փոշին նոր էԹափել վերայից։ Քո օրից այսօր քանի՜ դար անցավ,Սիրական լեզուդ...
Առ Մեչուխեչան Կոստանդնուպոլիս Հողմերից թև առած, թռչում ես, Մեչուխեչա,Ծովերից ու ցամաքից քեզ արգելք չկա․Մեռուցիր ժամանակը, տարածությունը ջնջեցիր,Փայլակը նախանձեցավ արագությանդ երկնաձիր։ Տավրոսից Այրարատ, Բոսփորից Աղթամար,Քո տեսած, Քո պատմած թշվառությունք անհամար․Ո՛վ հոգաց, ո՛վ վազեց...
Դու Ապոլոն, որ տվիրԻնձ այս քնար հոգեմաշ,Այո՛, գոհ չե՛մ քեզանից․Տրտնջում է և աշխարհ։ Իբրև պատիժ ինձ տվիր,Տրտում սրտիս մխիթար,Թե՞ զգալով չարչարվիլՈւ չքանալ վայրապար։ Ա՛ռ նորան հետ, ինձ պետք չէ,Տո՛ւր ուրիշի, ում կամիս․Քեզ մի անգամ ասել եմ,Հիշի՛ր եթե միտք ունիս։ Կյանքիս գարուն...
