• 01 հուլիս, 2024
    Հայ գրականություն
    Աքլորն ու մարգարիտը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Աքլորն ու մարգարիտը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Օրվա մեկը մի աքլորՔջուջ - մջուջ անելիսՏեսավ մի հատ մարգարիտԱղբի միջին փայլելիս։Կտցեց, ասավ․ «Էս ի՞նչ է,Ինձ հարցնես՝ ոչինչ է.Վայ տամ է՜ն հիմարին,Որ գին կտա է՜ս քարին․Իսկ ինձ համար մի գարինԱրժե էսպես հազարին»։

    Հայ գրականություն
    Չհնձած արտը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Չհնձած արտը - Աթաբեկ Խնկոյան

    (Նեկրասովից)   Աշուն է խորին,Հավքերը չկան,Ծառը մերկացավ,Տերևներն ընկան:Մերկ դաշտում միայնՄի արտ կա անքաղ,Կարծես անցնողիցԽնդրում է մանգաղ:Հասկերը կարծեսԱսում են իրար.- Մեզ աշնան քամինԱրավ ցրտահար:Հերիք է նա մեզՏա գետնեգետին,Մեր հատիկներըՇաղ գան, փոշոտվին:Նույնն է մեզ համարՎաղը, թե այսօր,Քամու...

    Հայ գրականություն
    Կտակ - Աթաբեկ Խնկոյան

    Կտակ - Աթաբեկ Խնկոյան

    (Տարաս Շևչենկոյից)   Երբ ես մեռնեմ, ինձ թաղեցեքԻմ սիրելի Ուկրայնում.Գերեզմանիս հողաթումբըԹող բարձրանա բաց դաշտում:   Եվ այնտեղից թող երևանԼայն Դնեպրը, դաշտ ու ձոր.Թող ես լսեմ վեհ ԴնեպրիԱհեղ ձայնը ամեն օր...   Գալ օրերի սիրով կապվածԸնտանիքում մեծանունԻնձ էլ հիշեք քաղցր խոսքով,Ի՜մ...

    Հայ գրականություն
    Սոխակը վանդակում - Աթաբեկ Խնկոյան

    Սոխակը վանդակում - Աթաբեկ Խնկոյան

    Ինչո՞ւ, ի՜մ սոխակ,Չես ուտում կերդ.Ինչո՞ւ չես ասումԱնուշ երգերդ:   - Երգում էի եսՍաղարթում դալար,Ոսկե վանդակումԼուռ եմ միալար:   Դալար ճղնիկըԱսում է՝ ապրի՜ր.Ոսկե վանդակըԱսում է՝ մեռի՜ր:   Ընկերս ճյուղքիցԻնձ է ափսոսում,Ձագերից զրկվածԵս երգ չե՜մ ասում:   - Բաց կանեմ, սոխա՜կ,...

    Եղեք տեղեկացված

    Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա: