• 01 հուլիս, 2024
    Հայ գրականություն
    Ժանտախտ - Աթաբեկ Խնկոյան

    Ժանտախտ - Աթաբեկ Խնկոյան

    Կենդանյաց մեջ խիստ ժանտախտ էր,Չմեռնելը շատ մեծ բախտ էր:Ճգնաժամ էր օրհասական,Ու ձայն տվեց առյուծ արքան.- Կենդանինե՛ր ինչքան որ կան,Թող հավաքվեն, գահիս մոտ գան:Է՜, արքայի հրաման էր,Ժանտախտի պես դաժան բան էր:Սարսուռ ընկավ դաշտ ու անտառ,Գազանները լեղապատառՄեծ ու փոքր, բազմատարազ,Արջ ու հովազ,Վագր ու վար...

    Հայ գրականություն
    Գայլն ու շները - Աթաբեկ Խնկոյան

    Գայլն ու շները - Աթաբեկ Խնկոյան

    Գայլը մի օրՏեսնում է, որՀովիվները դանակներովԿտրատում են մի գեր ոչխար,Իսկ շները լուռ, անվըրդովԹափվել են վար,Գռմռում չեն,Մռմռում չեն:Գայլը հեռվից ի՛նչ է ասում.- Կոտորվիք դուք… ի՛նչ վայնասունԿհանեիք դուք խմբովի,Թե այդ բանը ես անեի:  

    Հայ գրականություն
    Գայլն ու կատուն - Աթաբեկ Խնկոյան

    Գայլն ու կատուն - Աթաբեկ Խնկոյան

    Գայլն անտառիցՓախավ գեղը․- Նեղն եմ, նեղը, -Ասավ կատվին, -Ասլան բալա,Քո հոր պատվինՄի ճար արա։Մի տես հլա,Որսորդ ու շուն,Թազի, թուլաՄիսս են կրծում,Ինձ հալածում։Ա՜յ կտրվիԴրանց հոտը,Մի մարդ ցույց տուր,Պահվեմ մոտը։- Ա՜յ ցեղակից, - գոչեց կատուն, -Գնա, մտիր Մարոյենց տուն․Նա չափազանց բարի կին է։- Ես էլ գիտեմ,...

    Հայ գրականություն
    Անցորդներն ու շները - Աթաբեկ Խնկոյան

    Անցորդներն ու շները - Աթաբեկ Խնկոյան

    Մի անգամԵրկու բարեկամԱնցնում էին խոսելով:Սրանց ձայնը լսելովՄի շուն բակից,Դռան տակիցՎազեց վրա:Մին էլ ահա՝Կեռ պոչերը,Թաց դնչերըԲարձրացրին հարա - հրոց,Եվ փողոցը դարձավ շննոց:Մի անցորդը ծռվեց՝ քարի,Մյուսն ասաց. - Ախպեր, ա՛րի,Քարով էլ շատ կգազազին,Միշտ էդպես են շունն ու թազին:Եվ ճիշտ՝ նրանք որ քիչ անցան,...

    Եղեք տեղեկացված

    Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա: