• 28 մարտ, 2024
     Նապաստակն ու ոզնին - Հայրապետ Հայրապետյան

    Նապաստակն ու ոզնին - Հայրապետ Հայրապետյան

    (Գրիմմ եղբայների հեքիաթներից)

    Ամռան մի առավոտ ոզնին դուրս եկավ դաշտ՝ զբոսնելու: Նրան պատահեց նապաստակը:
    - Բարև, նապաստակ եղբայր, ո՞նց ես,- հարցրեց ոզնին:
    Իսկ նապաստակը, փոխանակ քաղաքավարի բարևելու, ասաց.
    - Այդպես վաղ ի՞նչ ես անում դաշտում, ոզնի:
    - Զբոսնում եմ:
    - Զբոսնո՞ւմ ես,- զարմացավ նապաստակը,- իմ կարծիքով քո այդ ծուռտիկ ոտներով շատ չես զբոսնի:
    - Դու կարծում ես, թե ինձնից արա՞գ կվազես,- հարցրեց ոզնին:
    - Իհարկե՛,- ծիծաղեց նապաստակը:
    - Փորձե՛նք,- ասաց ոզնին:
    - Փորձե՛նք,- ծիծաղեց նապաստակը:
    - Դե այստեղ քիչ սպասիր, գնամ տուն, նախաճաշեմ, գամ: Լա՞վ:
    - Լա՛վ:
    Ոզնին վազեց տուն և կնոջն ասաց.
    - Կնի՛կ, շուտով շորերդ հագիր, պետք է դաշտ գնանք:
    - Ի՞նչ կա որ,- հարցրեց կինը:
    - Նապաստակի հետ գրազ եմ եկել, թե ո՞վ ավելի արագ կվազի: Դու պետք է ինձ օգնես:
    - Գժվե՞լ ես, ինչ է: Դու ո՞նց կարող ես նապաստակից առաջ անցնել:
    - Քո գործը չէ: Ես գիտեմ, թե ինչ եմ անում:
    Կինը շորերը հագավ, և նրանք դաշտ գնացին:
    Ճանապարհին ոզնին կնոջն ասաց.
    - Ա՛յ, այս դաշտով պետք է վազենք: Ես մի ակոսով, նապաստակը՝ մյուս ակոսով: Դու մի ակոսի ծայրին նստիր, երբ նապատակը վազելով կգա քեզ մոտ, հանկարծ դուրս եկ և գոռա. «Ես արդեն այստեղ եմ»: Հասկացա՞ր:
    - Հասկացա,- ասաց ոզնու կինը:
    Իսկ ոզնին ու իր կինը այնպես նման էին իրար, ոնց որ ջրի երկու կաթիլ:
    Այդ ժամանակ նապաստակը եկավ:
    - Դե՛, վազենք,- ասաց նա:
    - Վազենք:
    - Մե՛կ, երկո՛ւ, երե՛ք:
    - Վազե՛նք:
    Ոզնին մի քանի քայլ վազեց, ապա կամաց ետ դարձավ և իր տեղում հանգիստ նստեց: Երբ նապաստակը հասավ ակոսի ծայրին, հանկարծ ոզնու կինը դուրս եկավ ու գոչեց.
    - Իսկ ես արդեն այստեղ եմ:
    Շատ զարմացավ նապաստակը, որ ոզնին հաղթեց իրեն, և բարկացած գոչեց.
    - Է՛լի վազենք: Մե՛կ, երկո՛ւ, երե՛ք,- և քամու նման վազեց:
    Երբ որ տեղ հասավ, հանկարծ ոզնին դուրս եկավ և գոչեց.
    - Իսկ ես արդեն այստեղ եմ:
    - Է՛լի վազենք,- բարկացավ նապաստակը:
    Էլի վազեցին:
    Նապաստակն այնքան այս ու այն կողմ վազեց, որ ուժասպառ եղավ:
    - Դու ինձ հաղթեցիր,- ասաց նապաստակը և գլուխը կախ հեռացավ:

    Երեք եղբայր - Հայրապետ Հայրապետյան

    Երեք եղբայր - Հայրապետ Հայրապետյան

    Նախորդը

    Խանն ու հովիվը - Հայրապետ Հայրապետյան

    Խանն ու հովիվը - Հայրապետ Հայրապետյան

    Հաջորդը

    Մեկնաբանել

    Եղեք տեղեկացված

    Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա: