Մի ամլիկ գառ
Իրեն համար
Ջուր էր խմում առվակից.
Մեկ էլ դեմի ձորակից
Գայլն է կտրում վերևը,
Խոսքին տալով էս ձևը.
- Էս ի՞նչ լրբություն,
Ի՞նչ հանդգնություն.
Ա՜յ, դու փսլնքոտ,
Ոչխարի լակոտ,
Դու ինչի՞ տեր ես.
Որ գաս դնչովդ,
Քթով-պնչովդ
Ջուրս պղտորես.
Բռնեմ դունչդ Կտրի շունչդ:
-Մի՛ բարկանար, պարոն գայլ,
Քեզնից ցած եմ քանի քայլ,
Էնպես բան ես ասում որ ...
-Սո՞ւտ եմ ասում, ա՛յ լղպոր,
Էդ էլ չլինի հերվանը,
Չեմ մոռացել էն բանը,
Որ հենց էստեղ, նույն օրը,
Հայհոյեցիր իմ հորը:
- Մի տարեկան դեռ չկամ ...
- Է՛հ, եղբայրդ էր, անզգամ:
- Ես մի ծին եմ, մինուճար:
-Խնամիդ էր անպատճառ,
Կամ մեկը ձեր պիղծ ցեղից:
Էլ ժաժ չգաս քո տեղից,
Ձեր շների,
Հովիվների
Ոխը քեզնից ես հանեմ,
Տես, գլուխդ ինչ բերեմ:
Ասավ,
Հասավ
Գառանը,
Առավ,
թռավ Անտառը:
Էստեղ ինչն է գլխավոր:
Ուժեղի մոտ Միշտ էլ թույլն է մեղավոր:
-----
ԲԱՑԱՏՐԱԿԱՆ ԲԱՌԵՐ
Ամլիկ - նորածին, փոքրիկ գառնուկ
Լղպոր - նիհար, վտիտ, կեղտոտ
Հերու - անցյալ տարին
Անզգամ - հանդուգն, երես առած, անպատկառ
Ժաժ գալ - շարժվել
Մեկնաբանել