Զարթնել են արդեն
Ծիլ, ծաղիկ ու խոտ,
Դաշտերը կանաչ,
Անտառը շաղոտ։
Զեփյուռն է կամաց
Իջնում սարերից,
Զարթնած աշխարհին
Համբյուրներ տալիս։
Մեղուն է շրջում
Ծաղիկների մեջ,
Առուն կարկաչում
Ու երգում անվերջ։
Զվարթ ճամբարում
Պիոներական,
Հնչում է հիմնը
Մեր սովետական։
Ու զով ճամբարի
Դրոշը կարմիր
Նազիկ սահելով,
Փարվում է կայմին։
Եվ սկսվում է
Մեր մանուկների
Օրը երջանիկ՝
Կյանքը ճամբարի։
Մեկնաբանել