• 07 նոյեմբեր, 2024
     Կկուն ու աքլարը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Կկուն ու աքլարը - Աթաբեկ Խնկոյան

    - Չնաշխարհիկ
    Իմ աքլարիկ,
    Ձայնդ զիլ - զիլ,
    Ոսկի ծիլ - ծիլ,
    Երգերիդ մեջ
    Բյուր ելևէջ։
    - Կըկու քուրիկ,
    Հուրիկ, բուրիկ,
    Քո ձայնն էլ է
    Լավ գեղգեղում,
    Ծոր է տալիս
    ՈԻ մըղմըղում․
    Երգ եմ լսել
    Ես շատ ու քիչ,
    Բայց չեմ տեսել
    Քեզ պես երգիչ։
    - Ոսկեփետուր,
    Անուշ իմ քուր,
    Կուզեմ լսել
    Ձայնդ անսպառ
    Միշտ անդադար։
    - Պուճպուճուրիկ,
    Մի պուտ ջրիկ,
    Կկու քուրի՜կ,
    Երդվում եմ ես,
    Որ լռում ես,
    Էսքան պուճուր՝
    Ըսպասելով
    Իմ աչքերը
    Կտրում են ջուր։
    Որտեղի՞ց է
    Քեզ էդպես ձայն,
    Մաքուր, քնքուշ
    ՈԻ զընգզընգան։
    Դուք էդպես եք
    Ամբողջ ցեղով,
    Մի բուռ բան եք
    Թեև տեղով,
    Բայց ձեր երգը
    Խիստ աջողակ,
    Չունի՜, չունի՜
    Ոչ մի սոխակ։
    - Գոհ եմ քեզնից,
    Ջիվան աքլար․
    Խըղճով ասենք՝
    Դու միալար
    Լավ ես երգում
    Դրախտահավից,
    Թռչունների
    Լավի լավից։
    Ողջ աշխարհը
    Խոսքիս վկա,
    Քեզ պես երգիչ
    Չըկա՜, չըկա՜։
    Էստեղ ծիտը,
    Ծիտիկ - միտիկ,
    Ասավ. հլա
    Սըրանց մտիկ,
    Ինչ լավ գիտեն
    Իրար եղել․
    Ասա թողի՞ն
    Պակաս տեղ էլ։
    Է, լա՜վ, հերի՜ք
    Իրար գովեք․
    Աշխարհ գիտի,
    Թե դուք ով եք։

    Գայլն ու մկնիկը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Գայլն ու մկնիկը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Նախորդը

    Աղվեսը, արջն ու գայլը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Աղվեսը, արջն ու գայլը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Հաջորդը

    Մեկնաբանել