Ու տիեզերքը այս՝
Ու տիեզերքը այս՝
Հոգուս մեջ է հավաքված,
Սիրտս մի պահ կանգ է առել
Ու տիեզերքն է այն բացել,
Թեկուզ մի պահ լուռ կանգնեմ
Ու աշխարհը կառուցեմ,
Մտքումս լուռ թևածեմ
Ու վերծանեմ այն մի պահ,
Ժամանակը կանգնեցնեմ
Ու պահը լուռ վայելեմ․․․
Ժպտամ բախտիս ինձ տրված,
Կորցրածս չցավամ,
Այլ սպասումով ես խորհեմ․
Թեկուզ թիթեռ ես լինեի,
Միևնույն էի ես կզգայի՝
Կյանքը այնքան դյութական
Ու ցավալի նույն ժամանակ։
Պահը բաց մի թող իմ ընկեր,
Թիթեռի պես կանհետանա
Ու չես հասցնի հավատա․․․
Է․ Օհանյան
Մեկնաբանել