Լալա Վարդանյան

- Ողջո՛ւյն սենպայ։ Ինչպես եք Լալա ջան։ Ինչո՞ւ կարատե, ինչպես կայացրեցիք այդ որոշումը։ 
- Բարև ձեզ։ Շատ լավ։ Իմ տրամադրությունը գրեթե միշտ սանդղակի վերևում է։) Դեռ մանկուց միշտ ոգեշնչված էի մարտարվեստով, բայց կային արգելքներ և խանգարող հանգամանքներ, որոնց պատճառով երկար տարիներ հեռու էի այն մտքից, որ մի օր կզբաղվեմ կարատեով։ Ավարտել եմ միջնակարգ և միջին մասնագիտական կրթություններս ու սկսել աշխատել։ Օրեցօր հասկանում էի , որ իմ կյանքում կա մի չլրացված ու անկատար ցանկություն: Բարեբախտաբար ինձ ուղորդեցին հենց Անդրանիկ Հակոբյանի գլխավորած Հայաստանի Կիոկուշին կարատեի ֆեդերացիան ու ես գնացի «ձգձգված երազանքիս» հետևից։

Որքան շատ եմ շփվում հատկապես ավագ սաներիս հետ, այնքան համոզվում եմ, որ մեր նախընտրությունները, հայացքներն ու ճաշակը գրեթե միշտ նույն ճանապարհով է գնում։ Իսկ հիմա պատասխանեմ բուն հարցին, կարատեն ի տարբերություն այլ սպորտաձևերի կոփում է ոչ միայն մարմինը, այլ նաև հոգին, բնավորությունն ու վարքը։

- Ինչպես գիտենք, դուք նաև նորաթուխ մայրիկ եք։ Ինչպես եք համատեղում մայրությունը կարատի և աշխատանքի հետ։

Երբ բալիկս՝ Լեոն դեռ չէր ծնվել, մտածում էի, որ տատիկները կզբաղվեն իր խնամքով, իսկ ես կշարունակեմ իմ կարիեռան։ Լեոյի ծնվելուց հետո հասկացա, որ այս տարիները երբեք հետ չեմ բերի և իմ ժամանակը լիակատար պետք է տրամադրեմ իրեն։

Հիմա չեմ կարողանում ամեն օր գտնվել մարզումներին, երբեմն գնում եմ բալիկիս հետ։ Մեծ հետաքրքրությամբ ծանոթանում է իմ աշխատանքին ու շփվում ավագ ընկերների հետ։ Ավելի կարևորում եմ մրցաշարերին գտնվելս և ոչ մի մրցաշար աշխատում եմ բաց չթողնել։ Նույնիսկ վերջերս ընտրության առաջ էի կանգնել։ Լեոն առաջարկ էր ստացել ֆիլմում նկարահանվելու։ Իհարկե մեծ ուրախությամբ ընդունեցի առաջարկը, բայց երբ իմացա, որ այն համընկնում է մրցաշարի օրվա հետ առանց տատանվելու ընտրեցի սաներիս կողքին լինելը, մեկնեցի Թբիլիսի ու վերադարձանք մեծ հաղթանակներով։

-Շնորհակալություն այս գեղեցիկ և շատ օգտակար զրույցի համար։ Մաղթում ենք Ձեզ առողջություն և անսպառ ուժ։

-Ես եմ շնորհակալ հրավերի և հաճելի զրույցի համար։