• 13 հոկտեմբեր, 2024
     Արմատներն ու տերևները - Աթաբեկ Խնկոյան

    Արմատներն ու տերևները - Աթաբեկ Խնկոյան

    Տերևները ծառի ծերին
    Ասում էին զեփյուռներին.
    - Բա էս հովտի արդն ու զարդը
    Մենք չե՞նք ու մեր խիտ սաղարթը,
    Ի՞նչ կլիներ ծառի հալը,
    Թե չլիներ մեր հով տալը:
    Ամռան շոգին,
    Ամռան տաքին
    Էս ծառի մոտ ո՞վ կգա, ո՞վ,
    Թե որ չտանք մենք հով ու զով:
    Արշալույսին,
    Վերջալույսին
    Մեր մեջ սոխակն երգ չէր ասի,
    Դուք, զեփյուռնե՛ր,
    Համասփյուռնե՛ր,
    Մեզ հետ անուշ չէիք խոսի:
    - Բաժին չունե՞նք այդ պարծանքից, -
    Ձայներ եկան ծառի տակից:
    - Ո՞վ է, - ասին տերևները:
    - Այդպես բազմած վերևները,
    Բա դուք իսկի չե՞ք ամաչում,
    Որ մեզ երբեք չեք ճանաչում:
    Ձեր ծնունդը`
    Ձեր սնունդը`
    Գարուն գալիս
    Ո՞վ է տալիս:
    Մենք այս ծառի արմատներն ենք,
    Ձեր ու ծառի գլխի տերն ենք:
    Ինչ եք, ինչ չեք,
    Կանչեցեք,
    Բայց այս բանը լավ իմացեք.
    Տերևներն են գնացական,
    Արմատները մնացական,
    Արմատները որ չորանան,
    Ծառ ու տերև ո՞ւր կմնան:

    Անծեղն ու առյուծը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Անծեղն ու առյուծը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Նախորդը

    Գյուղացին ու ծառը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Գյուղացին ու ծառը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Հաջորդը

    Մեկնաբանել