(ժողովրդական) Փիսոն, փիսոն մլավան, Թավրիզ թողեց, փախավ Վան, Լեզուն թաթխան, երկար պոչ, Ինչ որ ուզեց, ասին` ոչ: Փիսոն գնաց գողեգող, Փորը` դատարկ, սիրտը` դող: Դունչը մեկնեց կովկիթին, Շերեփն իջավ ճակատին: 1907
Երբ չի մնում ելք ու ճար,Խենթերն են գտնում հնար,Այսպես ծագեց, արեգակեցՍարդարապատի մարտը մեծ: Զանգեր, ղողանջեք,Սրբազան քաջերին կանչեքԱյս արդար պատից:Սերունդներ, դուք ձեզ ճանաչեքՍարդարապատից:Ավարայրից ջանք առանք,Այստեղ մի պահ կանգ առանք,Որ շունչ առած շունչներս տանքՍարդարապատի պատի տակ:Բայց մենք չընկան...
Հայաստան ասելիս այտերս այրվում են, Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալվում են, Չգիտեմ` ինչո՞ւ է այսպես: Հայաստան ասելիս շրթունքս ճաքում է, Հայաստան ասելիս հասակս ծաղկում է, Չգիտեմ` ինչո՞ւ է այսպես: Հայաստան ասելիս աչքերս լցվում են, Հայաստան ասելիս թևերս բացվում են, Չգիտեմ` ինչո՞ւ է ա...
- Ա՜յ փոքրիկներ, ա՜յ սիրուններ,-Ասավ քամին տերևներին,-Աշուն եկավ, մոտ է ձմեռ,Ի՞նչ եք դողում ծառի ծերին։Ոսկի, դեղին, վառ ծիրանիԳույներ հագեք խայտաբղետՈւ ճյուղերից ձեր մայրենիԵկե՛ք ինձ հետ, փախե՛ք ինձ հետ...Եկեք տանեմ հեշտ ու անթև,Անհետ ճամփով, անհայտ տեղեր,Չեք իմանա այնուհետև...Էլ ինչ է դող, ինչ է ձմ...
Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա:
