Մի աքաղաղ
Կարմրապեծիկ,
Իր ոտները
Երկար ու ձիգ,
Կտրին տալով`
Վեր - վեր ձգվեց,
Ու զարմանքով
Ի՛նչ հարց տվեց.
- Էս ո՞նց է, որ
Ես զոռ տալիս,
Էս կտուրը
Փուլ չի գալիս: