Արևը անցավ,Քամին վեր կացավ:Մժեղը տեսավ,Որ քամին իրեն պտտեց,Ինքն էլ մի կերպԽոտը բռնեց, խտտեց: - Մժեղ, խոտն ինչո՞ւ ես խտտել:- Քամի, էն քեզանից եմ ազատել,Որ չհանես սարեսար,Որ չգցես քարեքար.Բա գյուղացին մեղքը չի՞,Հնձած խոտը զուր կորչի:
Փայտահատ Մոսին՝Կացինը ուսին,Մտավ անտառ: Հո՛գիս, - ասավ նրան մի ծառ, -Դալար մնան քո կռները,Կացինըդ ա՛ռ, էս ծառերըԻմ բոլորից ջարդի՛ր զատ - զատ.Ինձ չեն թողնում բուսնեմ ազատ.Տես՝ կապել են գլխիս կամար.Արև չկա խեղճիս համար,Էս մթան մեջ խոնավ, նեխված,Արմատներիս տեղը նեղված,Ինչպե՞ս կարող եմ զորանալ,...
Տերևները ծառի ծերինԱսում էին զեփյուռներին.- Բա էս հովտի արդն ու զարդըՄենք չե՞նք ու մեր խիտ սաղարթը,Ի՞նչ կլիներ ծառի հալը,Թե չլիներ մեր հով տալը:Ամռան շոգին,Ամռան տաքինԷս ծառի մոտ ո՞վ կգա, ո՞վ,Թե որ չտանք մենք հով ու զով:Արշալույսին,ՎերջալույսինՄեր մեջ սոխակն երգ չէր ասի,Դուք, զեփյուռնե՛ր,Համասփյուռն...
Սպանվել էրՄայր առյուծիԿորյունը,Մռնչում էրՍրտի ցավից,Աչքը կոխածԱրյունը:Մռնչում էր,Քրտինքի մեջՓրփրում,ԺանիքներովՈւ ճանկերովՉոր գետինըՓորփրում:Մին էլ ծառիցՄի մայր անծեղԱսավ. - Տիկի՜նԱզնվացեղ,Հլա խոսքըՄեր մեջ մնա,Բա էն լա՞վ է,Որ անխնաԴու լափում եսԱյլոց ձագեր,Ոտդ եկավ,Ա՜յ արնակեր:
Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա:
