• 21 հոկտեմբեր, 2025
    Հայ գրականություն
    Քամին ու մարագը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Քամին ու մարագը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Քամին վազեցԱրագ, արագ,Կանգնեց, կանչեց.- Մարա՜գ, մարա՜գ,Հո՜ գիտե՞ս ինչՈւժի տեր եմ,Դուռդ լայն բաց,Դարման բերեմ:Մարագը թե՝- Գնա բանիդ,Ես կարոտ չեմՔո դարմանիդ,Քո դարմանըԹող քեզ լինեի,Իմ դարմանըԴու մի տանի:

    Հայ գրականություն
    Հիվանդ եղջերուն - Աթաբեկ Խնկոյան

    Հիվանդ եղջերուն - Աթաբեկ Խնկոյան

    Թավ անտառում,Իր խոր այրումՀիվանդացավ մի եղջերու:Եղջերուներ՝ էգ թե արու,Խիստ կարեկիցԴուռ ու դրկից,Հորքուր, մորքուրՀեզահամբույր,Գորովագութ,Սկսեցին մի ելումուտ.Եկան հանդես,Հիվանդատես,Եվ խնամիչ,Եվ սփոփիչ:Հետևանքը՝ հիմա տես ինչ.Գալ - գնալով այնքան բերան՝Խեղճի պաշարն այնպես կերան,Որ նախ այրը մնաց դատարկ,Հ...

    Հայ գրականություն
    Փայտահատն ու մահը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Փայտահատն ու մահը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Ծերն հազարով, կղտալով,Թույլ ծնկներին զոռ տալով,Մեջքից ցախը վեր առավ,Նստեց վրան՝ սուգ արավ.   - Ես տուն ունեմ,Դուռ չունի,Թոնիր ունեմ,Խուփ չունի,Ձյունն է ծածկել դռնակս,Փայտն է մաշկել կռնակս.Ես ծեր... անցած,Տնով քաղցած,Հա՛ մերկ, հա՛ զուրկ,Տալիք ու տուրք,Խարջ ու խարաճ,Լեզուս է կարճ...Վա՜յ, վա՜յ,...

    Հայ գրականություն
    Քամին ու մժեղը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Քամին ու մժեղը - Աթաբեկ Խնկոյան

    Արևը անցավ,Քամին վեր կացավ:Մժեղը տեսավ,Որ քամին իրեն պտտեց,Ինքն էլ մի կերպԽոտը բռնեց, խտտեց:   - Մժեղ, խոտն ինչո՞ւ ես խտտել:- Քամի, էն քեզանից եմ ազատել,Որ չհանես սարեսար,Որ չգցես քարեքար.Բա գյուղացին մեղքը չի՞,Հնձած խոտը զուր կորչի:

    Եղեք տեղեկացված

    Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա: