Խոնարհ ու հեզՄի հոգնած եզԱրորն ուսին,Ճանճը պոզինՄի իրիկունԳալիս էր տուն: Մին էլ ճամփինՄի ուրիշ ճանճՀենց նստածինԱսաց. - Տո՛, մանչ,Էս եզան հետՈրտեղի՞ց էդ: Քիթը տնկածՃանճը ասաց.- Մենք որտեղի՞ց.Վարում էինք,Վարատեղի՛ց:
Մի աքաղաղԿարմրապեծիկ,Իր ոտներըԵրկար ու ձիգ,Կտրին տալով`Վեր - վեր ձգվեց,Ու զարմանքովԻ՛նչ հարց տվեց.- Էս ո՞նց է, որԵս զոռ տալիս,Էս կտուրըՓուլ չի գալիս:
Դեղձանիկը մի թակարդումԶարկվում էր ու թպրտում։Մի տատրակիկ,Պուճուր ձագիկ,Ծիծաղում էր նրա վրա․- Բա ամոթ չէ՞, - ասում էր նա, - Օր ցերեկով,Բաց - բաց աչքովԸնկար էդպես Դու կույրի պես։Ես լինեի,Չէի խաբվի,Իմ արևը։Մին էլ՝ ըհը՜,Ոտն ու թևըԳցեց ցանցըՍնապարծը։ Տեղն էր, տեղը էն տատրակին,Ինչո՞ւ ծաղ...
Երկու աքլոր,Երկու խև,Մեկը չալտիկ,Մեկը սև,Մեկը մեկիցՔաջ, արի,Կռիվ բացինԱքլարի։ Սևոն քիթըՍուր մխտեցՉալի մի աչքնՈւ հաղթեց։Հետո թռավՏանիքըՈւ սկսեցԻր երգը.- Ծուղ - րու - ղո՜ւ,Հաղթեցի,Քիթս աչքըՄխտեցի։ Մին էլ վերիցՈւրուրըԹափով նետվեցԿտուրը,Զարկեց տարավՀաղթողին,Կտուցն աչքըՄխտողին։ ...
Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա:
