Ցավը գույն ունի... ծիածանի յոթ գույներից 8- րդը «ցավագույնն» է՝ կորցրած երազանքների, անվերադարձ սպանած ժամանակի ու լռությունից խեղդվող հոգիների ցավագույնը:
Մենք էդպես էլ չսովորեցինք նորմալ ապրել, ու չկարողացանք նույնիսկ կարգին մեռնել... մնացինք կյանքի ու մահվան արանքում... կիսավեր, կիսասեր ու կիսատված:
Երանի կարողանայի ջնջել՝ երկինքը խճողող ու խեղդող լարերն ու ցավի գույնը՝ ամեն ծխացող հոգուց: Ածխացած սրտերը ցավագույն են...
Վառվող տների կայծերն էլ ցավոք, սիրո հրդե՛հ չեն ստեղծի, այլ կարոտով մրոտված աչքեր...
Հետաքրքիր է նաև․․․
Սպանվալա իմ մեջիս հույսը․․․ Աննա Մեկունց
- 20.10.2023
Սերը մարմին գրկելը չէ, մարմնին կպնելը չէ ...
- 29.08.2023
ՎԵՐՋԻՆՆԵՐԸ
Այաքս Ակադեմիա, ֆուտբոլային ակումբ
- 2025-11-25 13:46:00
Հայկ Աջապահյան, «Ամանորի հրաշքը» գրքի գեղեցիկ շնորհանդեսը
- 2025-11-22 18:16:00
Աստղիկ ստեղծագործ մտքի կենտրոն
- 2025-10-09 19:14:00
Լիլիթ Գուրօղլյան, LiGuro Academy հիմնադիր, ֆոնդհայթայթման մասնագետ
- 2025-09-30 19:19:00
Իվետա Մուկուչյան - «Այ, Այ, այ»
- 2025-09-30 07:40:00
ԲԱԺԱՆՈՐԴԱԳՐՎԵԼ
More Stories
All Rights Reserved © 2025