Արմատ

Noun (գոյական)

Բացատրություն

1. Բույսի՝ հողի մեջ նստած մասը, որով նա ամրանում Է գետնի մեջ և ստանում հանքային լուծույթներ պարունակող ջուր:
2. Բույսի այդ մասը որպես փայտ կամ հումք:
3. Որոշ կարգի բույսերի՝ հողում գտնվող ուտելի մասը՝ կոճղեզր՝ պալարը մանր արմատաթելերով հանդերձ:
4. (կազմախոսություն) Ատամների՝ մազերի՝ եղունգների ևն մարմնի (մաշկի) մեջ գտնվող մասը:
5. (կազմախոսություն): Որևէ գործարանի հիմքի՝ ուրիշ գործարաններին միանալու տեղը, կոթ(8):
6. (փոխաբերական) Նախահայր, տոհմի՝ ցեղի՝ ընտանիքի սկիզբը.
7. (փոխաբերական) Հիմք, սկիզբ, պատճառ: Չարիքի արմատ:
8. (լեզվաբանություն) Բառի հիմնական ձևույթը:
9. (մաթեմատիկա) Ինքն իր վրա բազմապատկվելով աստիճան տվող թիվը:
10. (մաթեմատիկա) Արմատի գրային նշանը, արմատանշան: