* * *
Խրոխտ են զինվորները հայոց բանակի
Սրտներում կրակ է, աչքերում երկինք։
Վստահ են նրանք ուժում յուր բազկի,
Բայց չեն մոռանում երբեք գիր ու գիրք։
Ու հայ մայրերն էլ քնում են հանգիստ
Սահմանում զինվորն է արթուն ու արի։
Հրամանատարը երբեմն շատ խիստ
Բայց մենք էլ գիտենք աչքերն են բարի։
Հայրենիքն է միշտ հոգում ու սրտում,
Կանգնած համարձակ նայում է հեռուն։
Երբեք թշնամին չի անցնի թաքուն,
Պահում է սահմանը զինվորը արթուն։
Խրոխտ են զինվորները հայոց բանակի
Սրտներում կրակ է, աչքերում երկինք։
Վստահ են նրանք ուժում յուր բազկի,
Բայց չեն մոռանում երբեք գիր ու գիրք։
Ու հայ մայրերն էլ քնում են հանգիստ
Սահմանում զինվորն է արթուն ու արի։
Հրամանատարը երբեմն շատ խիստ
Բայց մենք էլ գիտենք աչքերն են բարի։
Հայրենիքն է միշտ հոգում ու սրտում,
Կանգնած համարձակ նայում է հեռուն։
Երբեք թշնամին չի անցնի թաքուն,
Պահում է սահմանը զինվորը արթուն։
Հայկանուշ Աբելյան
Комментировать