Սերը մարմին գրկելը չէ, մարմնին կպնելը չէ, մարմնով ապրելը չէ։
Սերը բառերով չէ, մտքերով չէ, կազմած սիրուն նախադասություն չէ։
Սերը սրտում զարդ է...
Այն քո ներսում ապրած ու զգացած, բառերից ծնված սուրբ աղոթք է։
Սերը գրկելն է, դիմացինի հոգին զգալն է, նրա հոգում լույս վառելն է, նրա համար աղոթելն է։
Սերը քո և նրա հոգու միջև եղած լռությունն է։
Սերն առանց թույլտվություն հարցնելու համբույրի մեջ է։
Սերը սրտում պատարագ է ...
Սերը նրա սիրո քարոզից կազմված ժամերգությունն է։
Հոգիդ լցնող կյանքդ փոխող տիեզերքն է։
Սերը հոգում բոցկլտացող մաքուր կիրքն է ։
Սերը քո և նրա մեջ ապրած Աստծո կապն է։
Աղբյուր՝ Ango Mushegyan
Комментировать